Openbaar Ministerie eist taakstraffen tegen zweminstructeurs zwembad Lemmer: 11-jarige 45 minuten op de bodem

“Wrang, onbegrijpelijk, intens verdrietig”. Zo begint de officier van justitie zijn requisitoir in de zaak waarin twee zweminstructeurs terechtstaan in verband met de dood van de 11-jarige Adonay. “Wat bedoeld is om Adonay te leren wat hij moet doen als hij in het water terecht komt, leidt tot zijn dood. Tijdens zijn eerste zwemles verliest men hem uit het oog. Niemand merkt het op als hij onder water verdwijnt en niet meer boven komt”.

Geen adequaat toezicht
Adonay is één van de leerlingen die in het ondiepe gedeelte van het instructiebad kennis gaan maken met water. De kinderen kunnen niet zwemmen en dragen geen drijfmiddelen. Het ondiepe gedeelte en het diepe gedeelte van het zwembad wordt door middel van een drijflijn gemarkeerd. Het ondiepe deel van het instructiebad is 0,80 meter en het diepe gedeelte is 2.20 meter. De kinderen krijgen de opdracht om in het ondiepe deel te blijven en niet voorbij die drijflijn te komen. De verdachten konden ervan uitgaan dat Adonay niet kon zwemmen. De zwemles was immers gericht op watergewenning, een eerste kennismaking met een zwembad. Desondanks hebben zij niet tevoren met Adonay of één van de andere kinderen persoonlijk gesproken. Vast staat dat Adonay onopgemerkt onder water is terecht gekomen zonder dat de verdachten dit hebben gezien, terwijl zij dit wel hadden moeten zien. Hoewel niet exact kan worden vastgesteld op welke plek en wanneer Adonay precies onder water terecht is gekomen, is het zeer waarschijnlijk dat dit aan het begin van de zwemles al is gebeurd. De verdachten hebben zelfs niet geteld hoeveel kinderen zij in de les hadden. Adequaat toezicht houden zonder dat je weet of je groep compleet is, is onmogelijk. Geen moment zijn verdachten zich ervan bewust geweest dat één van de leerlingen die met hen mee in het zwembad zijn gegaan niet meer aanwezig is. Aan voortdurend toezicht heeft het van begin af aan ontbroken.
Pas op het moment dat de kinderen na de les gaan douchen wordt de vermissing van Adonay opgemerkt. Hij wordt even later gevonden op de bodem van het diepe gedeelte. Reanimatie mocht niet meer baten. Adonay overlijdt ten gevolge van verdrinking.

Dood door schuld
Verdachten zijn gedagvaard terzake van dood door schuld tijdens de uitoefening van hun beroep. De officier: “Het ergst denkbare is gebeurd: een kind met normaliter nog een heel leven voor zich, is er ineens niet meer. Een moeder is haar enige kind voorgoed kwijt. De dood van haar kind is het gevolg van het handelen of nalaten van anderen. Schuld duidt er enerzijds op dat de verdachten dit gevolg nooit hebben gewild, maar het houdt ook in dat zij niet goed hebben gehandeld en dat hen daarvan een verwijt kan worden gemaakt.”

Normschending
De mate van schuld van verdachten moet worden afgewogen tegen wat normaal gesproken van een zweminstructeur mag worden verwacht. Het OM is van mening dat verdachte ver van die norm zijn afgeweken. Verdachten werkten voor het eerst samen en hebben de les niet samen voorbereid. Zij hebben ook aan het begin van de les geen onderlinge afspraken gemaakt over hoe zij toezicht zouden houden op de leerlingen in hun groep. Ook met de aanwezige schoolleerkrachten hebben verdachten geen afspraken gemaakt. Verdachten hebben vertrouwd op hun ervaring en gedacht dat het ook deze keer wel weer goed zou komen. Het OM is van mening dat verdachten zéér onvoorzichtig, onoplettend en nalatig hebben gehandeld, nu zij zelfs een basale taak niet hebben uitgevoerd: het regelmatig tellen van het aantal kinderen in de groep.

Strafmotivering
Door dit handelen van verdachten is een moeder haar enige kind kwijtgeraakt. Degenen die in een potentieel levensbedreigende situatie verantwoordelijk waren voor zijn veiligheid hebben hem niet gemist, terwijl hij 45 minuten onder water lag. Verdachten wisten niet wie Adonay was. Zij wisten niet eens dát hij er was.